Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα

Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα είναι μια κοινή αιτία μουδιάσματος και πόνου των χεριών. Οι τένοντες στον καρπό πρήζονται και ασκούν πίεση στο μέσο νεύρο, ένα από τρία σημαντικά νεύρα αρμόδια για την αισθητικότητα και τη κίνηση στο χέρι. Είναι πιο κοινό στις γυναίκες από τους άνδρες και έχει επιπτώσεις μέχρι 10% του πληθυσμού.

Ανατομία
Ο καρπιαίος σωλήνας είναι μια στενή, σήραγγα στον καρπό. Το κατώτατο σημείο και οι πλευρές αυτής της σήραγγας διαμορφώνονται από τα οστάρια των καρπών (. Η κορυφή της σήραγγας καλύπτεται από μια ισχυρή ζώνη συνδετικού ιστού, αποκαλούμενη εγκάρσιος σύνδεσμος.
Το μεσαίο νεύρο ταξιδεύει από το αντιβράχιο στο χέρι μέσω αυτής της σήραγγας στον καρπό. Οι τένοντες που κάμπτουν τα δάχτυλα και τον αντίχειρα ταξιδεύουν επίσης σε αυτήν την σήραγγα. 

 

Αιτία

Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα προκαλείται από την αυξανόμενη πίεση στο μέσο νεύρο που εισέρχεται στο χέρι μέσω του περιορισμένου διαστήματος του καρπιαίου σωλήνα. Υπάρχουν πολλές αιτίες για την εμφάνιση του.
• Η κληρονομικότητα είναι ο σημαντικότερος παράγοντας.
• Η χρήση χεριών κατά τη διάρκεια του χρόνου μπορεί να διαδραματίσει έναν ρόλο.
• Επαναλαμβανόμενες κινήσεις των χεριών ή του καρπού δηλαδή όταν η ίδια κίνηση επαναλαμβάνεται επανειλημμένως κατά τη διάρκεια μιας πολύ μακριάς χρονικής περιόδου.
• Ορμονικές αλλαγές σχετικές με την εγκυμοσύνη και την εμμηνόπαυση.
• Φυσικές καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη, ρευματοειδής αρθρίτιδα, και διαταραχή θυρεοειδικών ορμονών.
Σε μερικές περιπτώσεις συνδρόμου καρπιαίου σωλήνα, δεν υπάρχει καμία γνωστή αιτία. 

 

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα αρχίζουν συνήθως βαθμιαία, χωρίς έναν συγκεκριμένο τραυματισμό.
• Το μούδιασμα, το τσούξιμο, και ο πόνος στο χέρι είναι συνήθη.
• Αίσθημα ηλεκτρικής εκκένωσης στα δάχτυλα ή το χέρι.
Συνήθως τα συμπτώματα είναι στη κερκιδική πλευρά του χεριού περιλαμβάνοντας τον αντίχειρα το δείκτη το μέσο και μισό παράμεσο αλλά δεν είναι απαραίτητο να περιορίζονται σε αυτή τη πλευρά
Τα συμπτώματα μπορούν να εμφανιστούν οποιαδήποτε στιγμή. Τα συμπτώματα είναι τη νύχτα συχνότερα και μπορούν να σας ξυπνήσουν από τον ύπνο. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, τα συμπτώματα εμφανίζονται συχνά όταν κρατάτε κάτι, όπως ένα τηλέφωνο, ή κατά τη γραφή ή τον οδήγηση. Η κίνηση ή το τίναγμα των χεριών συχνά μειώνει τα συμπτώματα.
Μερικές φορές ο πόνος θα έχουν αντανάκλαση επάνω στο βραχίονα προς τον ώμο. Τα συμπτώματα αρχικά έρχονται και φεύγουν, αλλά κατά τη διάρκεια του χρόνου μπορούν να γίνουν σταθερά. Ένα συναίσθημα αδεξιότητας ή αδυναμίας μπορεί να κάνει τις λεπτές κινήσεις, όπως το κούμπωμα των κουμπιών, δύσκολο. Αυτά τα συμπτώματα μπορούν να οδηγήσουν να σας πέφτουν πράγματα. Εάν η κατάσταση είναι πολύ σοβαρή και παραμελημένη μπορεί να έχουμε ατροφία των μυών της παλάμης. 

 

Διάγνωση

Ο γιατρός σας θα κάνει τη διάγνωση με τη συζήτηση των συμπτωμάτων σας και με την εκτέλεση διαφόρων τεστ κατά τη διάρκειά της φυσικής εξέτασης
Ανάλογα με τα ευρήματα μπορεί να ζητήσει ακτινογραφίες της περιοχής ή ηλεκτροφυσιολογικές μελέτες όπως ηλεκτρομυογράφημα και ταχύτητες αγωγής για επιβεβαίωση της διάγνωσης και σχεδιασμό θεραπείας. 

 

Θεραπεία

Εάν το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα διαγνωσθεί έγκαιρα μπορεί να ανακουφιστεί χωρίς χειρουργική επέμβαση. 

 

Συντηρητική θεραπεία

Η συντηρητική θεραπεία βασίζεται στη χρήση νάρθηκα που κρατάει τον καρπό σε μια ουδέτερη θέση και φοριέται κατά την εργασία (δραστηριότητες που επιδεινώνουν τα συμπτώματα) και τη νύχτα.
Χρήσιμή είναι και η τροποποίηση των δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν τα συμπτώματα (π.χ. χρήση εργονομικού πληκτρολογίου)
Αντιφλεγμονώδη ή άλλα αναλγητικά φάρμακα (εάν δεν υπάρχουν αντενδείξεις) μπορούν να βοηθήσουν στον έλεγχο των συμπτωμάτων.

 

Χειρουργική θεραπεία

Η χειρουργική επέμβαση μπορεί να εξεταστεί σαν ενδεχόμενη θεραπεία εάν το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα συνεχίζει να σας ενοχλεί παρά τη συντηρητική αγωγή. Η απόφαση για χειρουργική επέμβαση είναι βασισμένη συνήθως στη δριμύτητα των συμπτωμάτων αλλά και τις ηλεκτροφυσιολογικές μελέτες .
Στην απόφαση σας χρήσιμο είναι να γνωρίζεται ότι οι επεμβάσεις αποσυμπίεσης νεύρων ή νευρικών ριζών όπου και αν γίνονται (σπονδυλική στήλη, αγκώνας, καρπός, μηρός, ποδοκνημική και αλλού) εφόσον έχουν επιτυχία μπορούν να εξασφαλίσουν τη μη επιδείνωση των συμπτωμάτων. Αν το νεύρο δεν πιέζεται για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν έχει υποστεί τροφικές αλλαγές και οι πιθανότητες για πλήρη ανάνηψη είναι πολύ καλές, ενώ αντίθετα αν λόγω μακροχρόνιας πίεσης έχει υποστεί τροφικές αλλαγές η ανάνηψη είναι απρόβλεπτη, αβέβαιη και συνήθως όχι πλήρης.

Ενδεικτικά αναφέρω τη μελέτη του Kaplan & all “Predictive factors in the non surgical treatment of carpal tunnel syndrome” J Hand Surgery 15-B:106,1990

Όπου καθορίζονται 5 επιβαρυντικοί παράγοντες:

1. Ηλικία άνω των 50 ετών
2. Διάρκεια συμπτωμάτων πάνω από 10 μήνες
3. Συνεχής δυσαισθησία παραισθησία
4. Στενωτική τενοντοελυτρίτιδα καμπτήρων
5. Θετική δοκιμασία Phallen σε λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα

Τα ποσοστά επιτυχίας της συντηρητικής (μη χειρουργικής) θεραπείας ήταν
66% όταν δεν υπήρχε κανένας από τους παραπάνω παράγοντες
59,6% όταν υπήρχε 1 από τους 5 παράγοντες
16,7% όταν υπήρχαν 2 από τους 5 παράγοντες
6,8% όταν υπήρχαν 3 από τους 5 παράγοντες
Και 0% όταν υπήρχαν 4 ή 5 παράγοντες

Παρενέργειες. Οι κίνδυνοι από τη χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνουν την αιμορραγία, τη μόλυνση, και τον τραυματισμό νεύρων. Κάποιος πόνος, διόγκωση, και ακαμψία μπορούν να αναμένονται. Μέτρια ευαισθησία στη παλάμη είναι κοινό σύμπτωμα για αρκετούς μήνες μετά από τη χειρουργική επέμβαση. Τα σοβαρά προβλήματα είναι σπάνια. Συνήθως συνίσταται να ανυψώσετε το χέρι σας και να κινήσετε τα δάχτυλά σας μετά από τη χειρουργική επέμβαση. Αυτό βοηθά να ελαχιστοποιήσει τη διόγκωση και την ακαμψία.

Αποκατάσταση. Οι περισσότεροι ασθενείς βλέπουν τα συμπτώματά τους να βελτιώνονται μετά από τη χειρουργική επέμβαση, αλλά η αποκατάσταση μπορεί να είναι βαθμιαία. Κατά μέσον όρο, η δύναμη πιασίματος και τσιμπήματος επιστρέφει γενικά μέχρι περίπου 2 μήνες μετά από τη χειρουργική επέμβαση. Η πλήρης αποκατάσταση μπορεί να πάρει μέχρι ένα έτος. Εάν σημαντικός πόνος και αδυναμία συνεχίζονται για περισσότερο από 2 μήνες, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει φυσιοθεραπευτική αγωγή.
Η αποκατάσταση είναι πιο αργή και λιγότερο προβλέψιμη για τις σοβαρότερες περιπτώσεις.